Het Emerson Effect staaft dat er 2 fotochemische reacties (PS1 en PS2) betrokken zijn bij de fotosynthese bij planten. Deze 2 fotochemische reacties werken samen om de efficientie te verbeteren.

Allereerst merkte hij op dat de fotosynthese sterk vertraagd was bij belichting van planten met 680 nanometer (nm) of meer. Dit fenomeen noemt men het Red Drop Effect. Belichting met ver-rood of infrarood licht leek dus niet efficiënt. Hetzelfde merkte hij op wanneer hij enkel belichtte met rood 660 nm. De fotosynthese werd eveneens vertraagd.  Uiteindelijk werd de plant gelijktijdig belicht met beide golflengtes. De mate van fotosynthese was daarbij niet enkel de optelsom van beide fotosynthesereacties. Nee, de combinatie van de 2 reacties genereerde een biologische respons met een grote supplementaire fotosynthese ten op zichte van deze optelsom (zie grafiek). Dit bewees dat er 2 fotosynthese reacties  (PS1 en PS2)  bij planten bestaan die enkel optimaal werken als ze beiden actief zijn.

Emerson deed deze testen met alle combinaties van rood tussen 630 nm en 680 nm en ver-rood of infrarood tussen 700 nm en 770 nm. Hierbij bleek 660 nm en 730 nm (IR) het meest efficiënt.

Robert Emerson (1903-1959) , geboren in New York City, studeerde in 1919 af aan de universiteit van Harvard. Na het behalen van zijn doctoraat aan de Universiteit van Berlijn en een passage langs het Departement Biologie aan the California institute of technology belandde hij uiteindelijk aan het Botany Department aan de University of Illinois. Hier werkte hij voor de rest van zijn leven als wetenschappelijk onderzoeker en ontdekte hij dat planten 2 verschillende photosynthetische reactiecenters hebben die elkaar versterken. Het zogenaamde Emerson Effect.

Wil u als eerste op de hoogte zijn van spectaculaire kortingen of nieuwe producten?